разец назоўнік | мужчынскі род

  1. Рэжучы інструмент для апрацоўкі металу, дрэва і іншых цвёрдых матэрыялаў.

    • Р. скульптара.

  2. Пярэдні парны зуб плоскай формы.

    • Сківіца мае чатыры разцы.

  3. пераноснае значэнне: Пра майстэрства, манеру, стыль скульптара.

    • Адразу бачны р. ма-стака.

|| прыметнік: разцовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)