разявака назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае
-
Той, хто бяздумна, рассеяна прыглядаецца да чаго-н.
- Каля вітрыны збіраліся разявакі.
-
Тое, што і разява.
- Згубіў грошы, р.!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)