разгільдзяй, , м. (разм. пагард.).

Нядбайны, безадказны чалавек.

|| ж. разгільдзяйка, .

|| прым. разгільдзяйскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)