разгарэцца, ✂; зак.

  1. Пачаць моцна гарэць.

    • Дровы ў печы разгарэліся.

  2. Стаць чырвоным, гарачым (ад хвалявання, узбуджэння і пад.).

    • Шчокі разгарэліся.

  3. перан. Моцна ўзбудзіцца.

    • Разгарэліся спрэчкі.

  4. перан. Узмацняючыся, дайсці да высокай ступені напружання, развіцця.

    • Спрэчка разгарэлася.
    • Бой разгарэўся.

◊

  • Вочы (зубы) разгарэліся на што (разм.) — моцна захацелася мець што-н.

|| незак. разгарвацца, ✂ і разгарацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)