Verbum

разгарэцца, ​^✂; зак.

1. Пачаць моцна гарэць.

   • Дровы ў печы разгарэліся.

2. Стаць чырвоным, гарачым (ад хвалявання, узбуджэння і пад.).

   • Шчокі разгарэліся.

3. перан. Моцна ўзбудзіцца.

   • Разгарэліся спрэчкі.

4. перан. Узмацняючыся, дайсці да высокай ступені напружання, развіцця.

   • Спрэчка разгарэлася.
   • Бой разгарэўся.
   • Вочы (зубы) разгарэліся на што (разм.) — моцна захацелася мець што-н.

|| незак. разгарвацца, ✂ і разгарацца, ✂.