раздзьмухаць, ✂; зак. (разм.).

Дзьмухаючы, прымусіць гарэць; распаліць.

  • Р. агонь.

|| незак. раздзьмухваць, ✂.

|| наз. раздзьмухванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)