раздзьмухаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Дзьмухаючы, прымусіць гарэць; распаліць.
- Р. агонь.
|| незакончанае трыванне: раздзьмухваць.
|| назоўнік: раздзьмухванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)