раздзьмуць, ✂ і разадзьмуць, ✂; зак.

  1. Дзьмучы, дзьмухнуўшы, развеяць, рассеяць што-н. лёгкае.

    • Р. пыл.

  2. Прытокам паветра ўзмацніць гарэнне; распаліць.

    • Р. жар.
    • Р. полымя варожасці (перан.).

  3. Напоўніць паветрам; надзьмуць.

    • Р. ноздры.

|| незак. раздзімаць, ✂.

|| наз. раздзіманне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)