раздзяўбці, ; зак.

  1. Дзеўбучы, з’есці, расцягнуць.

    • Р. мешанку.
  2. Дзеўбучы, пашкодзіць, разбіць на часткі.

|| незак. раздзёўбваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)