разбіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Раскалоцца ад удару, трэснуць, распасціся на часткі.

    • Шклянка разбілася.
    • Самалёт разбіўся.
    • Разбіліся планы (пераноснае значэнне).

  2. Раздзяліцца на часткі, групы.

    • Р. на атрады.

  3. Моцна выцяць, параніць сабе якую-н. частку цела або загінуць пры падзенні.

    • Р. насмерць.

|| незакончанае трыванне: разбівацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)