разарваць, ; зак.

  1. Рэзкім рухам раздзяліць на часткі, парушыць цэласць чаго-н.

    • Р. ліст паперы.
    • Р. кайданы рабства (перан. знішчыць).
  2. Узарваць знутры, разнесці на часткі, асколкі.

    • Трубы разарвала (безас.).
  3. перан. Спыніць, парваць.

    • Р. дыпламатычныя зносіны.
    • Р. сувязі з сябрамі.

|| незак. разрываць, .

|| наз. разрыў, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)