Verbum

разагнаць, ✂; зак.

1. Гонячы, прымусіць разысціся, разляцецца, разбегчыся (пра многіх); выгнаць, звольніць.

   • Р. дзяцей.
   • Р. гультаёў на рабоце.
   • Вецер разагнаў хмары (перан.).

2. Паскорыць ход, рух.

   • Р. каня.
   • Р. лодку.

3. Разараць плугам.

   • Р. некалькі баразён бульбы.

4. Размясціць на якой-н. паверхні, займаючы як можна больш месца (разм.).

   • Р. тэкст на цэлы аркуш.

◊

• Разагнаць тугу (разм.) — перастаць сумаваць.

|| незак. разганяць, ✂.

|| наз. разгон, ✂.

|| прым. разгонны, ✂.