разадраць, ✂; зак. (разм.).

  1. Рэзкім рухам раздзяліць на часткі, парушыць што-н. цэлае.

    • Р. плашч.
    • Р. кніжку.

  2. Пазбавіць жыцця (пра драпежных жывёл, птушак).

    • Воўк разадраў авечку.

  3. Зрабіць драпіну на чым-н.

    • Р. нагу аб дрот.

|| незак. раздзіраць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)