Verbum

разабраць, ✂; зак.

1. Раз’ядноўваючы, разнімаючы па частках, раскласці.

   • Р. гадзіннік.
   • Р. старую хату.

2. Узяць усё, раскупіць.

   • Р. бычкоў для гадоўлі.
   • Р. падручнікі.
   • Разабралі тавар.

3. Прывесці ў парадак, размясціць у пэўным парадку.

   • Р. лісты.
   • Р. дакументы.

4. Спарадкаваць, раздзяліўшы мяса і сала і інш. часткі.

   • Р. кабана.

5. перан. Даследуючы, высветліць, даць ацэнку чаму-н.

   • Р. паперы.
   • Р. сказ па часцінах мовы.

6. перан. Распазнаць, адрозніць.

   • Р. почырк.
   • Р. гатунак груш па смаку.
   • Не р., што ён гаворыць.

7. перан. Ахапіць, апанаваць (пра пачуццё, жаданне і пад.) (разм.).

   • Яе разабрала злосць.
   • Дзяцей разабрала цікавасць.

8. безас., каго (што). Пра стан моцнага ап’янення (разм.).

   • Яго разабрала пасля шклянкі гарэлкі.

◊

• Не разбяры-бяры (разм.) — пра што-н. вельмі заблытанае, незразумелае.

• Разабраць па костачках (разм.) — дэталёва абмеркаваць, абгаварыць каго-што-н.

• (Усю) ноч разбяруць (разм.) — не будзе калі спаць.

|| незак. разбіраць, ✂.

|| наз. разбор, ✂ і разборка, ✂.

|| прым. разборны, ✂.