раўніна1, , ж.

Роўная, без вялікіх узгоркаў зямная паверхня.

  • Р. цягнулася да самага лесу.

|| прым. раўнінны, .

|| наз. раўніннасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)