Verbum

раўнавага, ✂, ж.

1. Стан спакою, у якім знаходзіцца цела пад уздзеяннем роўных, процілегла накіраваных сіл.

   • Устойлівая р.

2. Устойлівасць, устойлівае становішча.

   • Ішоў і баяўся страціць р.

3. перан. Устойлівыя суадносіны паміж чым-н.

   • Экалагічная р.

4. перан. Стан спакою, ураўнаважанасці, нармальны стан духоўнага і маральнага жыцця.

   • Вывесці з раўнавагі.

|| прым. раўнаважны, ✂.