растачыць​1, ✂; зак. (спец.).

Расшырыць, апрацаваць разцом.

  • Р. адтуліну

|| незак. расточваць, ✂.

|| наз. расточванне, ✂ і расточка, ✂.

|| прым. расточны, ✂.

  • Р. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)