растаць, ; зак.

  1. Перайсці ў вадкі стан пад уздзеяннем цяпла.

    • Снег растаў.
  2. Адтаяць, перастаць быць падмёрзлым.

    • Дарога растала.
  3. перан. Паступова знікнуць; разысціся, рассеяцца.

    • Тукі песні расталі ў далечыні.
    • Туман растаў.
  4. перан. Прыйсці ў замілаванне; расчуліцца, памякчэць.

    • Р. ад пахвалы.

|| незак. раставаць, .

|| наз. раставанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)