рассудзіць, ✂; зак.

  1. Разабраўшы абставіны, акалічнасці, вынесці рашэнне з прычыны чаго-н.

    • Р. спрэчку.
    • Рассудзяць нас людзі.

  2. Абдумаць, рашыць, зрабіць заключэнне.

    • Сама сабе рассуджу.

|| незак. рассуджваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)