расстройства назоўнік | ніякі род
-
гл. расстроіць.
-
Поўны беспарадак, замяшанне з прычыны парушэння строю (у 1 знач.).
- Калона прыйшла ў р.
-
Заняпалы стан, беспарадак з прычыны ўрону, дэзарганізацыі, беспарадку.
- Р. у сям’і.
- Р. у гаспадарчых справах.
-
Захворванне, выкліканае парушэннем дзейнасці якіх-н. органаў.
- Р. нерваў.
-
Дрэнны настрой, страта душэўнай раўнавагі.
- Не жыццё, а адно р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)