расстройства назоўнік | ніякі род

  1. гл. расстроіць.

  2. Поўны беспарадак, замяшанне з прычыны парушэння строю (у 1 знач.).

    • Калона прыйшла ў р.
  3. Заняпалы стан, беспарадак з прычыны ўрону, дэзарганізацыі, беспарадку.

    • Р. у сям’і.
    • Р. у гаспадарчых справах.
  4. Захворванне, выкліканае парушэннем дзейнасці якіх-н. органаў.

    • Р. нерваў.
  5. Дрэнны настрой, страта душэўнай раўнавагі.

    • Не жыццё, а адно р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)