расстраляць, ​; зак.

  1. Падвергнуць расстрэлу (у 2 знач.).

    • Р. здрадніка.
  2. Падвергнуць моцнаму абстрэлу з блізкай адлегласці.

    • Р. варожы эшалон з боепрыпасамі.
  3. Зрасходаваць страляючы.

    • Р. усе патроны.

|| незак. расстрэльваць, ✂.

|| наз. расстрэл, ✂ і расстрэльванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)