расстацца, ✂; зак.

  1. Пайсці адкуль-н., ад каго-, чаго-н., перастаць бачыцца, разлучыцца, разысціся, развітаўшыся.

    • Р. з сябрамі.
    • Р. назаўсёды.

  2. Адмовіцца ад каго-, чаго-н.

    • Р. з дрэннымі звычкамі.

|| незак. расставацца, ✂.

|| наз. расставанне, ✂ і ростань, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)