расслабіць дзеяслоў | закончанае трыванне
Моцна аслабіць; падарваць (сілы, веру, волю і пад.).
- Р. мышцы.
- Урок фізкультуры расслабіў увагу вучняў.
|| незакончанае трыванне: расслабляць.
|| назоўнік: расслабленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)