рассячы, ✂ і рассекчы, ✂; зак.

  1. Секучы, раздзяліць на часткі.

    • Р. палена.

  2. Глыбока парэзаць чым-н. вострым, нанесці глыбокую рану.

    • Р. палец.
    • Р. нагу.

  3. перан. Моцным рухам прарэзаць, раздзяліць, раз’яднаць.

    • Баржа рассекла водную гладзь. Р
    • Рака рассекла луг на дзве часткі.
    • Р. армію праціўніка.

|| незак. рассякаць, ✂.

|| наз. рассяканне, ✂ і рассячэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)