рассячы (рассекчы) дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Секучы, раздзяліць на часткі.

    • Р. палена.
  2. Глыбока парэзаць чым-н. вострым, нанесці глыбокую рану.

    • Р. палец.
    • Р. нагу.
  3. пераноснае значэнне: Моцным рухам прарэзаць, раздзяліць, раз’яднаць.

    • Баржа рассекла водную гладзь. Р
    • ака рассекла луг на дзве часткі.
    • Р. армію праціўніка.

|| незакончанае трыванне: рассякаць.

|| назоўнік: рассяканне і рассячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)