распуснік, ✂, м.

  1. Той, хто вядзе распуснае жыццё.

  2. Свавольнік (разм.).

    • Малы р. патаптаў грады.

|| ж. распусніца, ✂.

|| прым. распусніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)