расправа назоўнік | жаночы род

Жорсткае прымяненне фізічнай сілы да каго-н. з мэтай пакарання, прымусу да чаго-н.

  • Кулачная р.
  • Учыніць расправу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)