расправа назоўнік | жаночы род
Жорсткае прымяненне фізічнай сілы да каго-н. з мэтай пакарання, прымусу да чаго-н.
- Кулачная р.
- Учыніць расправу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
расправа назоўнік | жаночы род
Жорсткае прымяненне фізічнай сілы да каго-н. з мэтай пакарання, прымусу да чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)