Verbum

распорка, ✂, ж.

1. Брус, планка для надання ўстойлівасці часткам збудаванняў, для захавання чаго-н. у пэўным становішчы.

   • Р. для лыжаў.

2. Тое, што і разрэз, распорак.

   • На ім быў кароткі кажушок з аблямаванай распоркай ззаду.

3. Разарванае па шву месца.

   • Яго шапка была скрозь з распоркамі.

|| прым. распорачны, ✂.