распеў назоўнік | мужчынскі род

  1. Своеасаблівы прынцып будовы мелодыі, характэрны для старадаўняга царкоўнага спявання.

    • Р. малітвы.
  2. Працяжнае вымаўленне слоў пры чытанні, размове, якое нагадвае спевы.

    • Словы ён вымаўляе крыху з распевам.

|| прыметнік: распеўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)