распасцерціся, ; зак.

  1. Легчы або паваліцца, шырока расхінуўшы рукі, ногі.

    • Ранены распасцёрся на зямлі.
  2. Заняць сабой шырокі абшар, вялікую прастору.

    • Над зямлёй распасцёрся купал неба.
  3. перан. Пашырыць сферу свайго дзеяння, уплыву.

    • Дзейнасць перадавых калгасаў распасцерлася на суседнія гаспадаркі.

|| незак. распасцірацца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)