распарадлівы, ✂.

Які ўмее добра кіраваць, распараджацца чым-н.

  • Р. начальнік.

|| наз. распарадлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)