расквеціць (расквяціць) дзеяслоў | закончанае трыванне
Убраць што-н. у яркія колеры; зрабіць рознакаляровым.
- Святочны салют расквеціў неба.
|| незакончанае трыванне: расквечваць.
|| назоўнік: расквечванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)