раскурыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Распаліць (папяросу, цыгару, людьку).
-
Выкурыць (размоўнае).
|| незакончанае трыванне: раскурваць.
|| назоўнік: раскурванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)