раскурыць, ✂; зак.

  1. Распаліць (папяросу, цыгару, люльку).

  2. Выкурыць (разм.).

|| незак. раскурваць, ✂.

|| наз. раскурванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)