раскурыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Распаліць (папяросу, цыгару, людьку).

  2. Выкурыць (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: раскурваць.

|| назоўнік: раскурванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)