раскоша назоўнік | жаночы род

  1. Поўны жыццёвы дастатак.

    • Жыць у раскошы.

  2. Празмернасць, пышнасць у камфорце.

    • Прадметы раскошы.

  3. Прыроднае багацце, пышнасць расліннасці.

    • Р. паўднёвай прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)