расклеіцца, ✂; зак.

  1. Разысціся ў месцах склейкі.

    • Канверт расклеіўся.

  2. перан. Разладзіцца, расстроіцца (разм.).

    • Вяселле расклеілася.

  3. перан. Занемагчы, стаць вялым, слабым, заняпасці духам (разм.).

    • Расклеілася на старасці.

|| незак. расклейвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)