раскіснуць, ✂; зак.

  1. Пад дзеяннем вільгаці, вады ператварыцца ў вязкае месіва, размокнуць, разбухнуць.

    • Зямля раскісла.
    • Боты раскіслі.

  2. перан. Расслабіцца, разамлець (ад гарачыні, выпіўкі і пад.).

    • Р. на сонцы.
    • Выпіў шклянку і раскіс.

  3. перан. Паддацца залішняй чуллівасці.

    • Р. ад віншаванняў.

|| незак. раскісаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)