расчараваны прыметнік
Які знаходзіцца ў стане расчаравання; які сведчыць аб расчараванні.
|| назоўнік: расчараванасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
расчараваны прыметнік
Які знаходзіцца ў стане расчаравання; які сведчыць аб расчараванні.
|| назоўнік: расчараванасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)