рангоўт, , м. (спец.).

На суднах: сукупнасць драўляных брусоў або стальных труб, прызначаных для ўстанаўлення парусоў, пад’ёму сігналаў, для пад’ёмных прыстасаванняў і пад.

|| прым. рангоўтны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)