ракіроўка, ✂, ж.

У шахматнай гульні: адначасовы ход каралём і ладдзёй, пры якім кароль перастаўляецца цераз адно поле ў бок ладдзі, а затым ладдзя ставіцца побач з каралём з другога яго боку.

|| прым. ракіровачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)