Verbum

рака, ​^✂, ж.

1. Прыродны вадаём, які пастаянна цячэ па пракладзеным вадой рэчышчы ад вытоку ўніз да вусця.

   • Пайсці на раку.
   • Рыбка ў рацэ, ды не ў руцэ.

2. перан. Няспынны паток, вялікая колькасць.

   • Р. крыві.
   • Слёзы льюцца ракой.

|| ласк. рэчачка, ✂.

|| нар.-паэт.: рэчанька, ✂.

|| прым. рачны, ✂.