рай, , м.

Паводле рэлігійна-містычных уяўленняў: месца, дзе знаходзяць шчаслівае існаванне душы праведнікаў пасля іх смерці.

  • Рад бы ў р., ды грахі не пускаюць (прымаўка).
  • Тут проста р., а не жыццё (перан. вельмі добра).

|| прым. райскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)