рагатка, ✂, ж.

  1. Перашкода на шляху пранікнення куды-н. у выглядзе некалькіх накрыж збітых колаў, аблытаных дротам.

    • Ставіць рагаткі каму-, чаму-н. (перан. ствараць перашкоды для каго-, чаго-н.).

  2. Невялікая драўляная развіліна з прывязанай да абодвух яе канцоў гумкай для кідання чаго-н.

    • Страляць з рагаткі.

|| прым. рагатачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)