Verbum

рады, ✂.

1. Які перажывае пачуццё радасці, задавальнення.

   • Радая маці гаварыла безупынку.
   • Я вельмі р. гэтай сустрэчы.

2. у знач. вык. (звычайна кар. ф.), каму-чаму, з дадан. сказам і без дапаўнення. Пра пачуццё радасці, задавальнення, якое перажывае хто-н.

   • Мы надта рады такому госцю.
   • Я рад, што ты ўдала з’ездзіў.

3. у знач. вык., з інф. Пра жаданне, гатоўнасць зрабіць што-н.

   • Я рад бы вам дапамагчы, ды не маю цяпер вольнага часу.

◊

• І не рад (рады); (і) сам не рад (рады) (разм.) — пра чый-н. жаль, шкадаванне з прычыны таго, што адбылося пры яго ўдзеле.

• Я і не рада (і сама не рада), што звярнулася да той злюкі.

• Рад (ці) не рад (разм.) — паняволі, хочаш не хочаш.

• Рад ці не рад, а ехаць туды прыйдзецца.