Verbum

рабро, ✂, н.

1. Дугападобная вузкая косць, якая ідзе ад хрыбетніка да грудной косці.

   • Зламаць р.
   • Адны рэбры (перан. надта худы, благі хто-н.).
   • Палічыць рэбры каму-н. (перан. пабіць, збіць каго-н.; разм.).

2. Звычайна выгнутая частка каркаса якога-н. збудавання, прадмета і пад. (разм.).

   • Валяюцца рэбры старой лодкі.

3. Адрэзак прамой, які ляжыць на перасячэнні дзвюх граней геаметрычнага цела.

   • Р. куба.

4. Вузкі край ці бок прадмета (па яго даўжыні), кант.

   • Р. цагліны.
   • Р. далоні.

|| прым. рэберны, ✂ і рабровы, ✂.

• Рэберныя мышцы.