рабро назоўнік | ніякі род
-
Дугападобная вузкая косць, якая ідзе ад хрыбетніка да грудной косці.
- Зламаць р.
- Адны рэбры (пераноснае значэнне: надта худы, благі хто-н.).
- Палічыць рэбры каму-н. (пераноснае значэнне: пабіць, збіць каго-н.; размоўнае).
-
Звычайна выгнутая частка каркаса якога-н. збудавання, прадмета і пад. (размоўнае).
- Валяюцца рэбры старой лодкі.
-
Адрэзак прамой, які ляжыць на перасячэнні дзвюх граней геаметрычнага цела.
- Р. куба.
-
Вузкі край ці бок прадмета (па яго даўжыні), кант.
- Р. цагліны.
- Р. далоні.
|| прыметнік: рэберны і рабровы.
- Рэберныя мышцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)