работнік назоўнік | мужчынскі род
-
Той, хто працуе; працаўнік.
- Ён — добры р.
-
Чалавек, які працуе дзе-н., займаецца якой-н. дзейнасцю.
- Адказны р.
- Работнікі друку.
-
Наёмны рабочы, парабак (устарэлае).
- Гаспадар і р.
|| жаночы род: работніца.
|| прыметнік: работніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)