работнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто працуе; працаўнік.

    • Ён — добры р.
  2. Чалавек, які працуе дзе-н., займаецца якой-н. дзейнасцю.

    • Адказны р.
    • Работнікі друку.
  3. Наёмны рабочы, парабак (устарэлае).

    • Гаспадар і р.

|| жаночы род: работніца.

|| прыметнік: работніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)