рабочы2 прыметнік

  1. Які мае адносіны да рабочых1, уласцівы ім.

    • Р. клас.
    • Р. рух.
    • Па-рабочаму (прыслоўе; так, як уласціва рабочым).
  2. Які непасрэдна выконвае работу, пэўнае дзеянне.

    • Рабочыя часткі машыны.
    • Рабочыя пчолы.
  3. Які жыве з сваёй працы (размоўнае).

    • Р. народ.
  4. Які служыць, прызначаны для работы, выкарыстоўваецца ў рабоце.

    • Р. інструмент.
    • Рабочае адзенне.
    • Р. стол.
    • Р. дзень.
  5. Неабходны для работы.

    • Р. план.
    • Р. праект.
    • Рабочая сіла — тое, што і рабочыя.
    • Рабочыя рукі — тое, што і рабочыя 1.
    • Не хапае рабочых рук.
    • Рабочы пасёлак — пасёлак гарадскога тыпу.
    • Рабочы поезд — мясцовы поезд для перавозкі рабочых.
    • У рабочым парадку (зрабіць, вырашыць што-н.) — у час работы, не адрываючыся ад работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)