Verbum

рабіцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Станавіцца.

   • Р. вясёлым.
   • Чалавек робіцца майстрам у час працы.
   • Рабілася млосна (безасабовая форма).

2. Адбывацца, тварыцца.

   • Бацька добра ведаў, што рабілася ў хаце.

3. З’яўляцца, утварацца (размоўнае).

   • Калі яна смяялася, на шчочках рабіліся ямачкі.

4. Вырабляцца з чаго-н.

   • Цэгла робіцца з гліны.
   • Што яму робіцца (зробіцца)! (размоўнае) — нічога з ім не здараецца, нічога з ім не будзе.

|| закончанае трыванне: зрабіцца.