рабаўнік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто рабуе каго-, што-н.; грабежнік.
|| жаночы род: рабаўніца.
|| прыметнік: рабаўніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
рабаўнік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто рабуе каго-, што-н.; грабежнік.
|| жаночы род: рабаўніца.
|| прыметнік: рабаўніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)