рабаўнік, ✂, м.
Той, хто рабуе каго-, што-н.; грабежнік.
|| ж. рабаўніца, ✂.
|| прым. рабаўніцкі, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)