рабаўнік назоўнік | мужчынскі род

Той, хто рабуе каго-, што-н.; грабежнік.

|| жаночы род: рабаўніца.

|| прыметнік: рабаўніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)