рабаўладальнік, ​✂, м.

Той, хто валодае рабамі (у 1 знач.).

|| ж. рабаўладальніца, ✂.

|| прым. рабаўладальніцкі, ✂.

  • Рабаўладальніцкія плантацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)