рабаціць, ✂; незак.

  1. Пакрываць рабаціннем (у 2 знач.), рабізной (у 1 знач.).

    • Ветрык злёгку рабаціў лужыны.

  2. Выклікаць адчуванне рабізны, стракатасці ў вачах.

    • Аж р. у вачах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)