пырскаць, ; незак.

  1. чым. Раскідаць кроплі вадкасці, дробныя часцінкі чаго-н.

    • П. слінай ад злосці (злавацца, быць раз’юшаным).
    • Шнур пырскаў іскрамі.
  2. каго-што чым або што на каго-што. Рассейваць дробныя пырскі дзе-н., абліваць дробнымі пырскамі.

    • П. адэкалонам.
  3. Разлятацца пырскамі (кроплямі і пад.); ліцца струменем, з сілай.

    • Фантан пырскае.
    • Гразь пырскае з-пад капытоў.
    • Кроў пырскае з раны.
    • Пырскае злосць (перан.).
  4. Смяяцца (не стрымаўшыся або ў адказ на што-н. смешнае).

    • П. у кулак (хаваючы смех).
  5. перан. Разбягацца імкліва, адразу.

    • П. у розныя бакі.

|| зак. пырснуць, , напырскаць, і папырскаць, .

  • Пырснулі слёзы.
  • Пырснуць ад смеху.
  • Дзеці пырснулі ўрассыпную.

|| наз. пырсканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)