пырхаць2, ; незак.

  1. З шумам выпускаць паветра з ноздраў.

    • Пырхаюць коні.
  2. перан. Смяяцца, утвараючы гукі носам, губамі (разм.).

  3. перан. Злавацца, выказваць незадавальненне чым-н. (разм.).

    • Чаго пырхаеш, чым незадаволен?

|| аднакр. пырхнуць, .

|| наз. пырханне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)