пустка, ✂, ж.

  1. Пусты, без расліннасці ўчастак зямлі або пакінуты ўчастак зямлі, які не апрацоўваецца.

    • Забудаваць пустку дамамі.

  2. Пустое, бязлюднае памяшканне.

|| прым. пусткавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)